Języki skandynawskie uchodzą za takie, które mogą przysporzyć sporo problemów podczas nauki. Należą do grupy języków germańskich, a używa ich 18 milionów ludzi. Dlaczego warto się ich uczyć i jakie korzyści może przynieść ich znajomość?
Język szwedzki
Szwedzkiego używa 10 mln osób. Przede wszystkim używa się go w Szwecji, ale również w Norwegii, Estonii i Finlandii. W tych państwach jest on drugim językiem urzędowym. Dużym ułatwieniem dla wszystkich, którzy chcą nauczyć się szwedzkiego, będzie znajomość niemieckiego. Z kolei szwedzki pomaga w nauce norweskiego. Warto tutaj też wspomnieć, że istnieje dialekt sztokholmski i to na nim oparty jest urzędowy język szwedzki. Interesujący może być tu fakt, że język szwedzki pochodzi od języka staronordyjskiego, który zapisywany być pismem runicznym. W szwedzkim występuje 29 liter, z czego 3 nie występują w polskim. Są to: å, ä i ö. To trochę tak, jak z naszymi ą i ę.
Język norweski
Językiem norweskim posługuje się 5 mln osób. Co sprawia największą trudność w używaniu go? To język o silnie zaakcentowanych dialektach. Dzięki nim (podobnie jak w języku polskim) można łatwo wywnioskować, skąd pochodzi mówiąca osoba. Przyjęło się, że wśród języków skandynawskich właśnie norweski jest najprostszy. Dlaczego? Ma łatwiejszą wymowę niż język duński, a gramatykę mniej skomplikowaną niż szwedzki (w norweskim nie odmieniamy przez osoby ani przez przypadki). Powszechnie w Norwegii używa się dwóch form tego języka – bokmål, którą posługuje się 3,5 miliona osób oraz nynorsk, którą mówi blisko 700 tysięcy mówiących.
samott, fotolia.com, #108700709
Język fiński
Język fiński wcale nie powinien być zaliczany do grupy języków skandynawskich. Wprawdzie geograficznie znajduje się na tym terenie, jednak pochodzi z grupy języków ugrofińskich. Bliżej mu więc do estońskiego czy węgierskiego niż norweskiego. Języka tego używa 6 mln użytkowników. Mówi się nim przede wszystkim w Finlandii, ale usłyszeć można go też w Szwecji i Republice Karelii w Rosji. Co ciekawe, język ten istnieje w dwóch odmianach – oficjalnej – yleiskieli oraz mówionej – puhekieli.
Poniżej przestawiamy kilka czasowników, które są związane ze zmysłem słuchu. Obrazują one, jak kłopotliwa może być nauka tego języka.
kuulla – słyszeć
kuulua – słychać, być słyszanym; również: należeć, składać się z; obchodzić; musieć
kuunnella – słuchać
kuulostaa + LTA – brzmieć
Przyznajcie, że nie jest to łatwe do zapamiętania. Tym bardziej podziw i uznanie należy się tym, którzy podejmują się nauki fińskiego. Na „zachętę” dodamy jeszcze, że w języku fińskim występuje 15 przypadków i 6 czasów.
Wszystkich, którzy chcą zapisać się na kurs językowy lub poszukują biura, które wykona tłumaczenia przysięgłe we Wrocławiu, serdecznie zachęcamy do kontaktu oraz odwiedzenia naszej strony yellow.pl.